ΜΠΟΥΚΩΜΕΝΗ ΜΥΤΗ - ΡΙΝΙΚΗ ΣΥΜΦΟΡΗΣΗ
Η ρινική συμφόρηση η μπουκωμένη μύτη υποδηλώνει την αίσθηση μειωμένου ρεύματος αέρα από το ένα η και τα δύο ρουθούνια. Υπάρχουν αρκετές αιτίες μπουκώματος μύτης.
- Φλεγμονές του προδρόμου της μύτης
- Συμφύσεις στη μύτη, ουλές, στενώσεις
- Ειδικές φλεγμονές της μύτης ( κοκκιωμάτωση Wegener )
- Ρινίτιδες ( αλλεργίες, ατροφική ρινίδα, ιογενής ρινίτιδα, μικροβιακή ρινίτιδα, φαρμακευτική ρινίτιδα κ.λ.π.)
ΟΓΚΟΙ ΣΤΗ ΜΥΤΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΡΙΝΟΦΑΡΥΓΓΑ (αιμαγγείωμα, θήλωμα, ανεστραμμένο θήλωμα, όγκοι ρινοφάρυγγα, ρινοίνωμα)
ΠΟΛΥΠΟΔΕΣ ΣΤΗ ΜΥΤΗ (αλλεργικής ή φλεγμονώδους αιτιολογίας)
ΧΟΑΝΟΠΟΛΥΠΟΔΑΣ (πολύποδας που ξεκινάει από το ιγμόρειο)
ΑΝΑΤΟΜΙΚΕΣ ΑΝΩΜΑΛΙΕΣ ΤΗΣ ΜΥΤΗΣ (σκολίωση ρινικού διαφράγματος ατρησία ρινικής χοάνης, σύμπτωση του πτερυγιαίου χόνδρου, κύστη Thornwaldt)
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΡΙΝΙΚΟΥ ΒΛΕΝΝΟΓΟΝΟΥ
Φλεγμονές του προδρόμου της μύτης
Οι φλεγμονές του προδρόμου της μύτης κλινικά μπορεί να εκδηλωθούν με τρείς εικόνες : α) Δοθιήνωση (καλόγηρος), που οφείλεται σε μόλυνση της ρίζας μιας τρίχας από χρυσίζοντα σταφυλόκκοκο. Εκδηλώνεται με ένα ερυθρό και επώδυνο οζίδιο στην είσοδο της μύτης. Η ερυθρότητα μπορεί να επακταθεί και να προκληθεί περιχονδρίτιδα η απόστημα του ρινικού διαφράγματος καθώς και περιχονδρίτιδα των πτερυγιαίων χόνδρων της μύτης μα αποτέλεσμα την παραμόρφωση της μύτης. β) Κυτταρίτιδα. Είναι μόλυνση του δέρματος και του υποδορείου της κορυφής της μύτης από χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο ή β – αιμολυτικό στρεπτόκοκκο. Η κορυφή της μύτης εμφνίζει ερυθρότητα, πόνο, και αύξηση της τοπικής θερμοκρασίας η και γενικευμένο πυρετό. γ) Μολυσματικό κηρίο. Αποτελεί επιφανειακή φλεγμονή του δέρματος από χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο ( η και β-αιμολυτικό στρεπτόκοκκο). Αρχικά εμφανίζονται πομφόλυγες, που όταν σπάσουν, βγάζουν υγρό. Τούτο ξηραίνεται και σχηματίζει εφελκίδες.
Οι φλεγμονές της κορυφής και του προδρόμου της μύτης χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή και έγκαιρη θεραπεία με αντιβιοτικά και επάλειψη της πάσχουσαςς περιοχής με αντιβιοτική αλοιφή λόγω του κινδύνου σοβαρών επιπλοκών. Δεν πρέπει να συνθλίβεται με τα δάχτυλα η περιοχή λόγω γειτνίασης με το ”επικίνδυνο τρίγωνο”.
Ρινίτιδες
Ρινίτιδα είναι η φλεγμονή του βλεννογόνου της μύτης που εκδηλώνεται με ένα τουλάχιστον από τα παρακάτω συμπτώματα: απόφραξη της μύτης, καταρροή, φαγούρα στη μύτη και φταρνίσματα. Είναι πολύ συχνή και επηρεάζει την ποιότητα ζωής του πάσχοντος. Ανάλογα με την αιτιολογία και τον παθοφυσιολογικό μηχανισμό εμφάνισης διακρίνουμε:
Αγγειοκινητική ρινίτιδα: Πρόκειται για μια ιδιόμορφη συμπεριφορά των αγγείων της μύτης που εκδηλώνεται κύρια με ρινική συμφόρηση.
Αλλεργική ρινίτιδα (εποχιακή και μη εποχιακή – ετήσια – αλλεργική ρινίτιδα). Πρόκειται για μια αντίδραση υπερευαισθησίας του ρινικού βλεννογόνου έναντι ορισμένων ουσιών, που ονομάζονται αλλεργιογόνα. Αυτά μπορεί να είναι η γύρη των ανθέων, η οικιακή σκόνη (ακάρεα), οι μύκητες, τα κατοικίδια ζώα, φάρμακα. Υπολογίζεται ότι 10 – 30 % του πληθυσμού εμφάνισε σε κάποια φάση της ζωής του ή εμφανίζει σταθερά ρινική αλλεργία. Μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, ακόμα και στη βρεφική. Τα συμπτώματα, που εμφανίζει η εποχιακή αλλεργική ρινίτιδα είναι υδαρής ρινική καταρροή, φταρνίσματα, μπούκωμα στη μύτη, φαγούρα και ερεθισμός στη μύτη. Συχνά συνυπάρχει κοκκίνισμα στα μάτια λόγω συνυπάρχουσας αλλεργικής επιπεφυκίτιδας. Στην ετήσια – μη εποχιακή ρινίτιδα κύριο σύμπτωμα είναι η ρινική απόφραξη, αλλά και τα υπόλοιπα συμπτώματα της εποχιακής ρινίτιδας σε μικρότερη ένταση, που εμφανίζονται σε όλες τις εποχές του χρόνου σε εξάρσεις και υφέσεις . Η θεραπεία της αλλεργικής ριινίτιδας στηρίζεται στα αντιισταμικά φάρμακα, που δίνινται από το στόμα και στα ενδορρινικά κορτικοστεροειδή υπό μορφή σπρέι. Τα σύγχρονα ενδορινικά κορτικοστεροειδή είναι παράγωγα της κορτιζόνης φάρμακα με μηδενικές παρενέργειες, που δίνινται σε πολύ μικρές δόσεις και μπορούν να δοθούν άφοβα καθότι πρκτικά δεν απορροφούνται στη συστηματική κυκλοφορία του οργανισμού.
Η φαρμακευτική ρινίτιδα είναι ειδικός τύπος ρινίτιδας, που αναπτύσσεται όταν το άτομο κάνει κατάχρηση αγγειοσυσπαστικών φαρμάκων στη μύτη. Το σύνηθες σενάριο είναι ότι κατά τη διαδρομή μιας γρίππης ή έξαρσης αλλεργίας ο άρρωστος χρησιμοποιεί αποσυμφορητικές σταγόνες η σπρέι (otrivin, ronal, vicks ). Ανακουφίζεται μεν, αλλά αν συνεχίσει τις σταγόνες για διάστημα πέραν των 8 – 10 ημερών η μύτη ”συνηθίζει” το φάρμακο και μπουκώνει, αν καθυστερίσει η χρήση του. Τελικά ο άρρωστος παγιδεύεται στο φάρμακο και δεν μπορεί να κάνει χωρίτο σπρέι η τις σταγόνες.
Ιογενής ρινίτιδα
Μικροβιακή ρινίτιδα
Ερεθιστικοί παράγοντες του περιβάλλοντος - Μολυσμένη ατμόσφαιρα
Υπερτροφία των κάτω ρινικών κογχών
Οι κάτω ρινικές κόγχες είναι προεκβολές του πλαγίου ρινικού τοιχώματος προς το εσωτερικό της μύτης, αποτελούνται από το οστό της κάτω ρινικής κόγχης, που καλύπτεται από πλούσιο δίκτυο αγγείων (φλεβώδεις κόλπους) και βλεννογόνο. Βρίσκονται παράλληλα με το έδαφος της μύτης, που είναι και το πλέον ζωτικό μέρος της αεροφόρου οδού της μύτης. Για διάφορους λόγους ( αλλεργία, φάρμακα, υπερτροφική ρινίτιδα, ερεθισμοί στη μύτη ) μπορεί να υπερτραφούν. Σε μια τέτοια περίπτωση περιορίζουν τον οφέλιμο για την αναπνοή χώρο της μύτης και εμποδίζουν την αναπνοή. Θεραπευτικά σε πρώτη φάση χορηγούμε ενδορρινικά στερινοειδή με παράλληλη προσπάθεια να σταματίσει ο συνυπάρχων ερεθιστικός παράγοντας, που ίσως προκάλεσε τηνυπερτροφία των κογχών. Αν σε δύο μήνες η υπερτροφία επιμένει, ενδείκνυται η μείωση του όγκου των κάτω ρινικών κογχών. Αυτό γίνεται με τη χρήση ραδιοσυχνοτήτων ( radiofrequensies, RF ).