Απώλεια ακοής

Οι αιτίες της κώφωσης μπορούν να ομαδοποιηθούν ευρέως ανάλογα με το ποιο μέρος του αυτιού επηρεάζεται από το πρόβλημα. Ο στόχος της ακοής είναι να μεταφερθούν τα ηχητικά κύματα από τον αέρα στο εσωτερικό αυτί και στο ακουστικό νεύρο. Υπάρχουν επομένως δύο κύριες κατηγορίες απώλειας ακοής. Στην πρώτη, ο ήχος εμποδίζεται από τη διείσδυση μέσω των ωοθυλακίων του αυτιού / του αυτιού / του μέσου ωτός, δηλαδή δεν έχει ποτέ την ευκαιρία να φτάσει στο εσωτερικό αυτί. Αυτό ονομάζεται κώφωση αγωγού τύπου. Δεύτερον, ο ήχος μπορεί να διεξαχθεί τέλεια επαρκώς μέσω του εσωτερικού αυτιού, αλλά μόλις φτάσει εκεί, είτε το κοχλία είτε το ακουστικό νεύρο αποτυγχάνει να μεταδώσει το σήμα αποτελεσματικά μέσω του εγκεφάλου. Αυτό είναι γνωστό ως απώλεια ακοής αισθητηριακού τύπου.

Μια αγώγιμη απώλεια ακοής συμβαίνει όταν υπάρχει αποτυχία της μετατροπής των ηχητικών κυμάτων μέσα στον αέρα σε κινήσεις των ωοθυλακίων και στη συνέχεια κίνηση του υγρού εντός του εσωτερικού κοχλία του αυτιού. Αυτό μπορεί να συμβεί είτε επειδή τα ηχητικά κύματα δεν φθάνουν στο τύμπανο, όπως λόγω του κεριού που μπλοκάρει το κανάλι του αυτιού ή επειδή οι δονητικοί μηχανισμοί του τυμπάνου ή των ωοθυλακίων δεν λειτουργούν σωστά, όπως λόγω επαναλαμβανόμενων ή προηγούμενων λοιμώξεων ή ουλών.

Υπάρχουν πολλές άλλες αιτίες της αγώγιμης απώλειας ακοής, συμπεριλαμβανομένης μιας συλλογής υγρού, τραύματος ή στερέωσης των ωοθυλακίων στο μεσαίο αυτί (που ονομάζεται ωτοσκλήρωση), συσσώρευση κυττάρων του δέρματος βαθιά στο τύμπανο του αυτιού (χολοστεάτωμα) ή πιο σπάνια αναπτύξεις. ή όγκους στα μεσαία ή εξωτερικά αυτιά. Ευτυχώς, οι περισσότερες από αυτές τις καταστάσεις αντιμετωπίζονται εύκολα και η απώλεια ακοής είναι συχνά αναστρέψιμη, αν και αυτό δεν συμβαίνει πάντα.

Η απώλεια ακοής της ακουστικής ακτινοβολίας προκαλείται από πρόβλημα είτε του εσωτερικού αυτιού είτε του ακουστικού νεύρου. Η πιο συνηθισμένη αιτία είναι μακράν η απώλεια ακοής που σχετίζεται με την ηλικία που ονομάζεται presbyacusis. Αυτό επηρεάζει συνήθως και τα δύο αυτιά σε παρόμοιο βαθμό, προοδευτικά προοδεύει για πολλούς μήνες ή χρόνια και μπορεί να σχετίζεται με θορύβους στο αυτί (εμβοές). Άλλες κοινές καταστάσεις περιλαμβάνουν λοιμώξεις στο εσωτερικό αυτί (συνήθως ιογενείς), τραύμα, παρενέργειες ορισμένων ωτοτοξικών φαρμάκων (όπως γενταμικίνη ή ασπιρίνη υψηλής δόσης), συγγενείς αιτίες ή πιο σπάνια ανάπτυξη ή όγκος του ακουστικού νεύρου. Σε αντίθεση με τα αγώγιμα προβλήματα, η απώλεια ακοής που σχετίζεται με μια αισθητηριακή ανωμαλία θεωρείται γενικά μόνιμη.

Η κύρια δυσκολία με την αισθητηριακή ακουστική απώλεια είναι η δυσκολία στην επαρκή ακοή σε συνομιλίες, ειδικά παρουσία θορύβου στο παρασκήνιο. Αυτό συμβαίνει επειδή σε μια απώλεια ακοής ακουστικής ακτινοβολίας, συνήθως είναι οι ήχοι με υψηλή ένταση που επιδεινώνονται κατά προτίμηση σε σύγκριση με τους ήχους χαμηλής έντασης. Καθώς η ανθρώπινη φωνή αποτελείται κυρίως από σχετικά υψηλές συχνότητες και θόρυβο υποβάθρου από χαμηλότερους ήχους, πολλοί άνθρωποι δυσκολεύονται ολοένα και περισσότερο να αποκρυπτογραφήσουν την ανθρώπινη φωνή από τη φασαρία. Συχνά οι άνθρωποι περιγράφουν την κατάσταση που μπορούν να ακούσουν ότι λέγεται κάτι, αλλά δεν μπορούν εύκολα να διακρίνουν ποιες είναι οι ακριβείς λέξεις.