ΑΙΦΝΙΔΙΑ ΒΑΡΗΚΟΪΑ – ΚΩΦΩΣΗ
Η οξεία απώλεια της ακοής χαρακτηρίζεται από την απότομη, αισθητή και μετρήσιμη πτώση της ακοής. Συχνά γίνεται αντιληπτή το πρωί, όταν μετά την αφύπνιση το άτομο διαπιστώνει ότι δεν ακούει καλά από το ένα αυτί, έχει βουιτό και ίσως ζάλη. Η πτώση της ακοής μπορεί να επέλθει στιγμιαία αλλά μπορεί και να εξελίσσεται σε ώρες. Κάποιες φορές δεν γίνεται αντιληπτή από τον πάσχοντα κάτι που έχει σαν αποτέλεσμα την καθυστερημένη διάγνωση και κατά συνέπεια την έναρξη της θεραπείας.Η πτώση της ακοής μπορεί να φτάσει και μέχρι την πλήρη κώφωση του αυτιού.
Ατιολογία
Πολύ σπάνια είμαστε σε θέση να διααπιστώσουμε το ακριβές αίτιο της οξείας βαρηκοίας στο κάθε περιστατικό, καθότι δεν υπάρχει θεωρεία που να είναι καθολικά αποδεκτή. Η επικρατούσα άαποψη είναι ότι στις περισσότερες περιπτώσεις πρόκειται για ιογενή λοίμωξη. Σε πολλούς αρρώστους έχει προηγηθεί ιογενής λοίμωξη και διαπιστώνονται αντισώματα έναντι συγκεκριμένων ιών, αλλά δεν καλύπτονται όλες οι περιπτώσεις. Επίσης ενοχοποιούνται αγγειακά αίτια η αυτοάνοσες παθήσεις, όπως κοκκιωμάτωση του Wegener, η οζώδης και κροταφική πολυαρτηρίτιδα, το σύνδρομο Cogan. Ο διαβήτης, το τραύμα και το ακουστικό νευρίνωμα μπορεί να εκδηλώσουν οξεία πτώση ακοής.
Εξέληξη της νόσου
Σε περίπτωση που η ακοή έχει χαθεί παντελώς η πρόγνωση είναι πολύ κακή. Οι πιθανότητες να επανέλθει όλη η μέρος της ακοής είναι απειροελάχιστες είτε ο άρρωστος πάρει θεραπεία είτε όχι. Στις περιπτώσεις που υπάρχει μικρού έως μετρίου βαθμού πτώση της ακοής η πρόγνωση είναι καλύτερη . Η ακοή είναι πιθανό να αποκατασταθεί. Οι στατιστικές δείχνουν ότι, όσο μεγαλύτερη είναι η απώλεια της ακοής, τόσο μεγαλύτερη η πιθανότητα να μη αποκατασταθεί και όσο μικρότερη είναι η απώλεια της ακοής, τόσο μεγαλύτερη η πιθανότητα να αποκατασταθεί.
Εξέταση
Στην κλινική εξέταση του αυτιού στο ιατρείο εξαιρετικά σπάνια φαίνεται κάτι παθολογικό. Η πτώση της ακοής διαπιστώνεται με την ακουομέτρηση, κατα την οποία διαπιστώνεται και ο βαθμός της βαρηκοίας. Αυτό θα δώσει και κάποια ιδέα για την πιθανή ανταπόκριση στη θεραπεία. Θα πρέπει να ζητηθεί μαγνητική τομογραφία για την πιθανότητα του ακουστικού νευρινώματος. Από το ιστορικό ο γιατρός θα πάρει πληροφορίες αν θα ζητήσει αιματολογικές εξετάσεις
Θεραπεία
Κατά καιρούς έχουν προταθεί διάφορα θεραπευτικά σχήματα, καμμία όμως θεραπεία δεν έχει αποδειχθεί αποτελεσματική σε όλα τα περιστατικά. Η πλέον δημοφιλής θεραπεία στην εποχή μας είναι αυτή με κορτιζόνη ( πρεδνιζόνη 1 mg ανα κιλό βάρους )για 1 με 2 εβδομάδες. Υπάρχουν ενδείξεις ότι η σύγχρονη ενδοτυμπανική έγχυση κορτιζόνης (δεξαμεθαζόνη ) μπορεί να βοηθάει ακόμα περισσότερο. Έχει προταθεί και ο θάλαμος υπερβαρικού οξυγόνου με σύγχρονη χορήγηση αγειοδιασταλτικών μπορεί να έχει ευνοϊκό αποτέλεσμα.
Συμπέρασμα
Η οξεία κώφωση είναι μιά ατυχής κατάσταση, κατά κανόνα αγνώστου αιτιολογίας ( ιδιοπαθής νόσος ) και με απρόβλεπτη πορεία. Η χορήγηση κορτιζόνης είναι η πλέον επικρατούσα θεραπεία, με άδηλα ωστόσο αποτελέσματα.